Piłka nożna to sport, który dostarcza kibicom wielu emocji. To nie tylko radość ze zwycięstw ukochanej drużyny, napięcie podczas emocjonujących akcji na boisku czy ciężka do przełknięcia gorycz porażki. To również smutek, który towarzyszy informacji o śmierci zawodnika, którego zawsze podziwialiśmy. Zmarli piłkarze to często osoby, które na zawsze zapisały się w historii tego pięknego sportu. Wśród nich nie brakuje tych, których zabrakło w 2024 roku. Kto odszedł i kim był? W naszym artykule przedstawiamy sylwetki tych zawodników.
Mario Zagallo
Mário Jorge Lobo Zagallo był postacią wyjątkową w historii światowego futbolu. Urodzony 9 sierpnia 1931 roku Zagallo rozpoczął swoją karierę piłkarską w klubie America Rio de Janeiro, by później reprezentować barwy CR Flamengo i Botafogo FR. Jako zawodnik, dwukrotnie zdobył mistrzostwo świata w 1958 i 1962 roku, a jego współpraca z takimi legendami jak Garrincha, Pelé i Vavá przyczyniła się do złotych medali dla Brazylii.
Jego kariera trenerska była równie imponująca. Zagallo był selekcjonerem reprezentacji Brazylii podczas mistrzostw świata w 1970 roku, i udało mu się doprowadzić drużynę do trzeciego w historii triumfu na światowym czempionacie. Ponadto, pełnił funkcję koordynatora technicznego podczas mistrzostw świata w 1994 roku, kiedy to Brazylia zdobyła kolejny tytuł. Był również trenerem podczas turnieju w 1998 roku, gdzie Brazylia zajęła drugie miejsce.
Zagallo był pierwszą osobą, która wygrała FIFA World Cup zarówno jako menedżer, jak i jako gracz, a także jedyną, która osiągnęła to więcej niż raz. W 1992 roku otrzymał Order Zasługi FIFA, najwyższe wyróżnienie przyznawane przez FIFA, za swoje wkład w rozwój futbolu. W 2013 roku został nazwany 9. Najlepszym Menedżerem Wszech Czasów przez magazyn World Soccer. 5 stycznia 2024 roku, Mário Zagallo zmarł w wieku 92 lat, będąc ostatnim żyjącym brazylijskim piłkarzem, który uczestniczył w finale mistrzostw świata w 1958 roku.
Franz Beckenbauer
Franz Beckenbauer, znany jako “Der Kaiser”, był jedną z najbardziej wpływowych postaci w historii piłki nożnej. Urodził się września 1945 roku w Monachium. Beckenbauer rozpoczął swoją karierę w Bayernie Monachium, gdzie szybko stał się kluczowym zawodnikiem i pomógł klubowi zdobyć liczne tytuły, w tym trzykrotnie Puchar Europy. Jako obrońca, Beckenbauer był znany ze swojej elegancji, inteligencji taktycznej oraz umiejętności prowadzenia gry z tyłu, co przyniosło mu przydomek “libero”.
Jego kariera reprezentacyjna była równie imponująca, z 103 występami i 14 golami dla reprezentacji Niemiec Zachodnich. Beckenbauer był kluczową postacią w drużynie, która zdobyła Mistrzostwo Świata w 1974 roku, a także Mistrzostwo Europy w 1972 roku1. Jego osiągnięcia jako kapitana reprezentacji uczyniły go legendą nie tylko w Niemczech, ale i na całym świecie. Franz Beckenbauer zmarł 7 stycznia 2024 roku w Salzburgu.
César Luis Menotti
César Luis Menotti, znany jako “El Flaco” (“Slim”), był argentyńskim piłkarzem i trenerem piłkarskim. Urodził się 22 października 1938 roku w Rosario, Argentyna, a zmarł 5 maja 2024 roku w Buenos Aires.
W czasie swojej kariery piłkarskiej Menotti występował jako napastnik. Grał w klubach takich jak Rosario Central i Boca Juniors. W Rosario Central zadebiutował w 1960 roku i zdobył pierwsze profesjonalne zwycięstwo przeciwko Boca Juniors (3:1). Później przeniósł się do Racing Club de Avellaneda, a następnie do Boca Juniors, gdzie wywalczył swój pierwszy tytuł jako zawodnik – Mistrzostwo Primera División w 1965 roku. Menotti grał również w New York Generals oraz Santos FC, gdzie był kolegą z Pelé i zdobył Torneio Roberto Gomes Pedrosa – turniej później uznany za mistrzostwo Brazylii w 1968 roku.
Mychajło Fomenko
Mychajło Fomenko był wybitną postacią w świecie piłki nożnej, zarówno jako gracz, jak i trener. Urodzony 19 września 1948 roku w Małej Rybicy, Fomenko rozpoczął swoją karierę w Spartaku Sumy, by później reprezentować Zorię Ługańsk i Dynamo Kijów. Jako obrońca, był kluczowym zawodnikiem Dynama, z którym święcił triumfy, zdobywając mistrzostwo ZSRR oraz Puchar Zdobywców Pucharów i Superpuchar Europy.
W reprezentacji ZSRR zadebiutował w 1972 roku, a w 1976 roku zdobył brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Montrealu. W latach 1972 – 1976 rozegrał łącznie 24 mecze w drużynie narodowej.
Po zakończeniu kariery zawodniczej, Fomenko nie opuścił piłkarskiego świata. Jako trener, prowadził Frunzeniec Sumy, a następnie pracował w sztabie szkoleniowym Dynama Kijów. Jego największym sukcesem trenerskim było zdobycie Mistrzostwa i Pucharu Ukrainy z Dynamem w 1993 roku. Fomenko był również selekcjonerem reprezentacji Ukrainy, z którą dotarł do finałów UEFA Euro 20161.
Tom Baker
Tom Baker, znany również jako “Billy Baker”, był angielskim zawodowym piłkarzem, który występował na pozycji bramkarza w Football League dla klubów Brentford, Southport, Northampton Town i Rochdale.
Rozpoczął swoją karierę w swoim rodzinnym regionie North East, grając dla klubów Usworth Colliery, Crook Town, Shotton Colliery Welfare i Chilton Colliery Recreation w Northern League. W 1932 roku przeszedł do Football League, gdzie reprezentował Southport, dla którego zagrał w 65 meczach przed odejściem w 1932 roku.
Następnie podpisał kontrakt z klubem Brentford w Third Division South w 1932 roku. Początkowo sprowadzony jako zmiennik dla Dave’a Smitha, szybko stał się pierwszym bramkarzem zespołu i pełnił tę rolę aż do stycznia 1934 roku. W sezonie 1932-33, podczas którego Brentford zdobył tytuł mistrza Third Division South, Baker wystąpił w 43 meczach. Po zakończeniu sezonu 1933 – 34 opuścił Brentford. Z klubem tym w ciągu dwóch lat zagrał w łącznie 65 meczach na Griffin Park. Baker kontynuował swoją karierę w Third Division South, przechodząc do Northampton Town, gdzie w sezonie 1934-35 wystąpił w 13 meczach ligowych. Jego ostatnim klubem ligowym była Rochdale z Third Division North, a karierę zakończył w klubie Horden Colliery Welfare w North Eastern League
