Spanglish: Quo Vadis, Jesús?

Kiedy w poprzednim tygodniu Anglicy radzili sobie całkiem przyzwoicie w Lidze Mistrzów, szukałem odpowiedzialnych za to całe zamieszanie. Niespodziewanie historia przyniosła jednego z nich w bardzo sentymentalnym dla niego meczu. Jesús Navas był jednym z głównych autorów wygranej Manchesteru City w meczu z Sevillą. Niestety dla niego, nie jest to jeden z wielu takich przypadków.

Nie ma jak w domu

Problem na pozór błahy, ale dla Navasa mógł się okazać hamulcem mogącym zagrozić rozwojowi jego kariery. Dziesięć lat spędzonych w Sevilli okrasił wartościowymi tytułami, m.in. dwukrotnym triumfem w Pucharze UEFA (obecnie Liga Europy), Superpucharem Europy oraz dwukrotnym zwycięstwem w Copa del Rey. Na dobre ukształtowany przez zespół ze stolicy Andaluzji Navas był wielokrotnie wymieniany jako kandydat na spektakularny transfer. W 2010 roku było niemal pewnym, że dołączy do Arsenalu. Niestety, przegrał z panicznym strachem przed wyjazdami z rodzinnych stron. Jestem pewien, że w Londynie nie gotują tak pysznej zupy jak Pani Navas, lecz życie w stolicy Wielkiej Brytanii ma także dużo plusów.

Kiedy jako 15-latek dołączył do Los Nervionenses zdarzyło się, że z treningu musiał go odbierać ojciec z bratem gdyż Jesus czuł się źle w oddalonym o godzinę drogi (!) od domu, centrum treningowym. Urodzony w Los Palacios, na przedmieściach Sewilli, był bardzo przywiązany do domowego ogniska. I nie było by w tym nic złego, gdyby nie problemy z wyjazdami. Opuszczanie presezonowych tourów swojego klubu było czymś „normalnym”, a początkowo Mesjasz nie potrafił się przemóc także jeśli chodzi o reprezentację Hiszpanii.

Na szczęście, zawodnik, który za niespełna miesiąc skończy 30-lat, przemógł się w odpowiednim momencie. W 2010 roku został zabrany przez Vicente del Bosque do RPA i przywiózł stamtąd złoty medal. Dwa lata później Hiszpania triumfowała także w mistrzostwach Starego Kontynentu. Wreszcie pojawił się w jego piłkarskiej karierze Manuel Pellegrini i zdołał namówić piłkarza na wyjazd do Manchesteru. Do brzydkiego Manchesteru, z którego chce uciekać chociażby partnerka Davida de Gei. Co ciekawe, był on alternatywą dla… Jakuba Błaszczykowskiego. To po nieudanej próbie zakontraktowania Polaka, Inżynier sięgnął po byłego gracza Sevilli.  W lipcu 2013 roku, The Citizens pojechali do Hong Kongu na Barclays Asia Trophy i pozostawało pytanie, jak Navas poradzi sobie w nowej sytuacji. – Moje problemy to przeszłość. Jestem gotowy na nowe wyzwanie. Jestem tu, aby osiągnąć coś wielkiego. Moja żona i dziecko pomogą mi się zaaklimatyzować w Anglii – czytamy w Daily Mail.

Zdecydowanie, był gotowy. Niestety, nie każdy się na Wyspach odnajduje. Jak było w przypadku Mesjasza?

Stagnacja, znaczy regres

Jest 12 września 2015 roku. Manchester City jedzie do stolicy, na mecz z Crystal Palace w roli absolutnego dominatora, z kompletem zwycięstw na koncie. Kontuzja Davida Silvy jest dużą szansą dla Navasa, który zaczyna ten mecz w wyjściowej 11-stce. Już w 25 minucie spotkania, urazu doznaje Sergio Agüero. Rzucając banałem, mecz się nie układa. Zapowiada się na solidne 0:0 i brak ofiar. W 51 minucie, Jesus Navas wychodzi sam na sam z bramkarzem, mija go i ma przed sobą tylko pustą bramkę. Kibice Obywateli powoli wznoszą ręce do góry w geście triumfu. Tymczasem…

…pudło. Nie byle jakie pudło. Bohaterem spotkania zostaje Kelechi Iheanacho, który w doliczonym czasie gry zdobywa zwycięskiego gola dla City. Jednak kibice pamiętają. Internet nie wybacza. Rozpoczęło się coś, co internauci określają procesem memotwórczym. Navas, który miał zastąpić Silvę notuje zagranie, które będzie mu się śniło jeszcze nie raz nie dwa. Wnet rozpoczynają się także dywagacje, czy to jest piłkarz, który może cokolwiek wnieść do czołowego klubu w Premier League.

Należy sobie zadać podstawowe pytanie. Gdzie leży problem? Na pierwszy rzut oka idzie tutaj przewidywalność. Kiedy w 2013 roku, Mesjasz przechodził do City, nie wszyscy musieli go kojarzyć. Kiedy obrońcy rywali nie wiedzieli, że atak prawym skrzydłem, zejście do linii końcowej boiska i wrzutka to jedna z głównych broni Hiszpana, wtedy to jeszcze zwykło działać. Warunki fizyczne, 170 cm wzrostu i wybitna szybkość, uprawniają do takich prób. Niestety uprawnienie do prób, nie oznacza wcale, że 99% akcji należy rozwiązywać w ten sposób. Tymczasem nasz bohater nie wygląda na człowieka, który potrafi wygrać z samym sobą. Ugrzązł w jednym, utartym schemacie, który jego zdaniem powinien prowadzić do goli i asyst. Statystyki tego nie potwierdzają. W sezonie 2013/14, zanotował on 53% wygranych pojedynków. Rok później, było już 45% i nic nie wskazuje na to, aby ta tendencja miała się zmienić. Efekt jest taki, że brak wyraźnego postępu prowadzi do stagnacji. A jeśli stoisz w miejscu, to tak jakbyś się cofał. Podstawowa zasada dzisiejszego marketingu i zarządzania zmianą znajduje tutaj swoje zastosowanie. Obecnie, po transferach Raheema Sterlinga oraz Kevina De Bruyne, przy zdrowym Davidzie Silvie, 30-latek nie ma wielkich szans na wywalczenie sobie miejsca w podstawowym składzie.

Rola do odegrania

To nie jest tak, że Navas się nie przyda. Wbrew temu, co można obecnie przeczytać, jest on potrzebny zespołowi. Każda ekipa chcąca walczyć o najwyższe laury w Europie musi mieć silną ławkę rezerwowych. Przy wszystkich problemach z urazami, jakie gnębią liderów ekipy z Manchesteru, Mesjasz z pewnością dostanie swoje minuty na boisku. I jak pokazał ostatni mecz w Lidze Mistrzów, przeciwko ukochanej bądź co bądź Sevilli, jest w stanie je wykorzystywać. Gdyby nie jego błyskotliwość, dziś zespół z Etihad Stadium mógłby znaleźć się w bardzo trudnej sytuacji i spoglądać na tabelę swojej grupy z niesmakiem. Tymczasem jedynie Kevin De Bruyne i Eliaquim Mangala otrzymali za to spotkanie lepsze noty od portalu whoscored.com.

Preparing a special game against my boyhood club… But only victory is in our minds #CITYvSFC pic.twitter.com/jHAdumPyGz

— Jesús Navas (@JNavas) October 20, 2015

Navas ponownie nie strzelił gola, nie zaliczył nawet asysty, ale był motorem napędowym wielu akcji ofensywnych i potrafił robić różnicę. Jest zatem światełko w tunelu. Mecz, który powinien mu dodać pewności siebie. Przykład Barcelony z tego sezonu pokazuje, jak wiele znaczą zmiennicy. Pewnie, że czasem posadzenie na ławce rezerwowych boli. Trzeba jednak z pokorą przyjąć to, na co się pracowało przez dwa sezony z hakiem. Jeśli Navas nie dopuści do sytuacji, w której pozostanie przez całe rozgrywki Premier League bez zdobytego gola (2014-15), to wówczas nikt nie będzie myślał o sprzedaży Mesjasza. Życzę mu też, aby taki scenariusz nie miał odzwierciedlenia w przyszłości.

– Quo Vadis, Jesús?
– Do linii końcowej, jak zawsze.