Klonowanie, Kowal na okładce i zawodnik na wadze. Tak powstawał „Przewodnika Kibica La Liga 2015/16”

Mamy zaszczyt zaprezentować Wam kolejny Przewodnik Kibica La Liga, tym razem na sezon 2015/16. To 120-stronicowe kompendium wiedzy dla miłośników hiszpańskiego futbolu powinno zaspokoić ciekawość nawet najbardziej wymagających kibiców. Ale dziś nie będziemy Wam go zachwalać ani przekonywać, że warto go kupić, mimo iż wierzymy, że tak jest. Dzisiaj przedstawiamy kulisy jego powstania, obfitujące niekiedy w nietypowe sytuacje.

Część z Was może zastanawiać się, jak powstaje taka publikacja za kulisami. Czy siedzimy zamknięci w redakcji, rozmawiając po hiszpańsku? A może stoi za tym jakieś duże, znane wydawnictwo? Nic bardziej mylnego. Za tegoroczny Przewodnik odpowiada kilkanaście osób, przede wszystkich młodych, stale rozwijających swoje umiejętności, głodnych wyzwań i gotowych do poświęceń, być może przyszłych dziennikarzy, na pewno ekspertów w danej dziedzinie i pasjonatów, którym tej pozytywnej zajawki można wyłącznie pozazdrościć.

Z naszej strony była to współpraca „na odległość”, bo jesteśmy porozrzucani po całej Polsce. Warszawa, Kraków, Wrocław, Poznań, Rzeszów, Łódź, Ostrów Wielkopolski, Przeworsk – to tylko niektóre z miejsc na mapie Polski, w których nasza redakcja miała swoje małe, jednoosobowe siedziby. Mimo tego, sądzę, że warto poczuć niepowtarzalny klimat naszej wirtualnej redakcji. Prace nad Przewodnikiem wymagały poważnych przygotowań i poświęceń, mnóstwo pomysłów w drodze odrzuciliśmy, ale na pewno było to inspirujące kilka tygodni. Udawało nam się pokonywać największe momenty kryzysowe, zdarzało się kilka bezsennych nocy z rzędu, mobilizacja i poczucie misji stało na najwyższym poziomie.

Nasze kuchnie przepełnione były wszelakimi wspomagaczami, legalnymi, rzecz jasna. Jedni jechali na kawie, spora część redakcji rozkoszowała się yerba mate, nie mogło zabraknąć przy tym wymiany smakowych doświadczeń. Zdzisław Lewicki, człowiek, którego praca była nieoceniona, skomentował na samym końcu siłę produkcyjną naszej redakcji w ten sposób: “Całą redakcję pasowałoby sklonować. Ale wtedy na świecie mogłoby zabraknąć yerba mate”.

Każdy dzień tworzenia Przewodnika utwierdzał nas w przekonaniu, że robią to właściwi ludzie, którym nie można wmówić, że są jakieś limity – sił, możliwości czy energii. Jednego razu zebraliśmy się, by dyskutować wspólnie nad oceną zespołów, jakością transferów czy wartościami marketingowymi piłkarzy. Spotkanie było owocne, pozwoliło nam jednolicie wszystko ocenić, ale momentami… było gorąco. Nie brakowało wielkich emocji, a nawet mocnych wymian zdań, no bo jak to, Athletic poczynił identyczne transfery jak Betis? Podobnych powodów było parę, a polsko-hiszpański miks temperamentów odzywał się natychmiast. Wydawałoby się, że to głupota, ale paradoksalnie – był to jeden z bardziej motywujących momentów. Wówczas wiedziałem, że lepszych ludzi nie znajdę, bardziej zaangażowanych, traktujących te rozgrywki z takimi emocjami i pasją.

Innego razu, mimo przeszukania całego Internetu, nie udało się znaleźć danych 17-letniego Jonathana Montiela z Rayo. Zdajemy sobie sprawę, że być może niewielu z Was go kojarzy, a i brak jego wzrostu nie byłby powodem do szaleńczej krytyki. Ale w naszej opinii to właśnie detale bazują na efekcie końcowym. Dlatego też szukaliśmy numeru telefonu do nastoletniego chłopaka z Madrytu, zaczepialiśmy go w mediach społecznościowych, próbowaliśmy złapać jakikolwiek kontakt, by poprosić go o wejście na wagę i przyłożenie miarki do ściany. Udało się. Jony pomógł nam, odpisując, że waży 65 kg oraz ma 172 cm wzrostu. To niby szczegół, ale z takich właśnie niewielkich detali składa się dobry produkt, a tylko taki chcieliśmy stworzyć.

Niemniej trudu włożyliśmy w poszukiwania ekspertów, bo o ile niektórzy pomagają nam regularnie, o tyle dogadywanie się z innymi było prawdziwym wyzwaniem. Jeden, odpuszczając sobie personalia, obiecał nam pomóc na wykończeniu prac, po czym trzy dni później odpowiedział, że zapomniał o rodzinnym wyjeździe na wakacje. Mimo że zabrał laptopa i tablet, nie mógł odpisać. Powód prozaicznie prosty: wakacje to świętość, tu się nie pracuje. O regularnym przekładaniu wszystkiego na słynne „manana” już nie wspomnę, bo najważniejszy jest spokój. I my Hiszpanów popieramy! Nawet jeśli komunikacja medialna w niektórych klubach istnieje tylko teoretycznie. Z najcieplejszymi pozdrowieniami dla Getafe. Mogliśmy na własnej skórze przekonać się, jak funkcjonują pewne struktury klubowe, kontaktując się z rzecznikami prasowymi czy osobami z działu marketingu.

Wiele emocji w redakcji wywoływała też okładka. Każdy chciał przeforsować swojego zawodnika, a Mateusz Styś, nasz wydawca i grafik jednocześnie, musiał się opierać różnorakim próbom manipulacji czy perswazji. Ostatecznie nie możecie oglądać np. Mikela Arruabarreny, chociaż stawką w pewnym momencie była nawet skrzynka Estrelli. Temat okładkowy, szczególnie zdjęcie Krychowiaka, wywoływał tyle emocji, że doszło nawet do stworzenia próbki z Wojciechem Kowalczykiem na głównym planie. I tu, niestety, wygrał rozsądek. Inspirujące historie można mnożyć, natomiast jesteśmy pewni faktu, że stworzyliśmy coś jeszcze lepszego niż przed rokiem. Wyciągnęliśmy wnioski ze swoich błędów, uwypukliliśmy plusy, postaraliśmy się pozbyć minusów. I choć już teraz wiemy, nad czym popracujemy za rok, to po prostu rozpiera nas duma, bo dzięki wspólnej pasji powstał Przewodnik Kibica, rocznik, który mamy nadzieję, będzie nam wszystkim towarzyszył przez najbliższe lata.

Wszystkich z Was, którzy jeszcze tego nie zrobili, serdecznie zapraszamy do składania zamówień tradycyjnie pod adresem:

SKLEP.OLEMAGAZYN.PL