Henryk Tomasz Reyman, znany również jako Reymann, urodzony 28 lipca 1897 roku w Krakowie, a zmarły tam 11 kwietnia 1963 roku, był wybitnym polskim piłkarzem grającym na pozycji napastnika. Reprezentował Polskę w latach 1922–1931, był olimpijczykiem, trenerem, działaczem piłkarskim oraz podpułkownikiem Wojska Polskiego.
Henryk Reyman – początki
Urodził się w Krakowie w rodzinie pocztowego Władysława i Franciszki Reyman. Jego starszy brat Jan również był piłkarzem. Henryk ukończył krakowskie III Gimnazjum im. Sobieskiego. W trakcie I wojny światowej służył w armii austriackiej, biorąc udział w walkach na froncie włoskim, gdzie został dwukrotnie ranny. Po wojnie wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie służył w 3 Pułku Piechoty i brał udział w wielu ważnych kampaniach, w tym w obronie Lwowa i Przemyśla podczas walk polsko-ukraińskich.
Henryk Reyman – początki kariery sportowej
Jego kariera sportowa rozpoczęła się w Wiśle Kraków w 1910 roku i trwała do 1933 roku. W tym czasie, grając w lidze, zdobył 109 goli. Wielokrotnie pełnił funkcję kapitana związkowego, odpowiednika dzisiejszego selekcjonera reprezentacji Polski. W 1924 roku był kapitanem reprezentacji Polski podczas Igrzysk Olimpijskich w Paryżu. Był honorowym członkiem Polskiego Związku Piłki Nożnej (PZPN) i odgrywał kluczową rolę w reaktywacji tej organizacji po II wojnie światowej. W latach 50. pracował w zarządzie PZPN, był również selekcjonerem Krakowskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej i wiceprezesem Wisły Kraków.
W latach 20. i 30. XX wieku osiągnął znaczące sukcesy jako piłkarz, zdobywając dwukrotne mistrzostwo Polski z Wisłą Kraków w 1927 i 1928 roku oraz dwukrotnie będąc królem strzelców ligi. Jego rekordy z 1927 roku – 37 goli w jednym sezonie oraz 5 goli w jednym meczu przeciwko Warszawiance – są wyjątkowe w historii polskiego futbolu.
Henryk Reyman – życie prywatne
W życiu prywatnym Henryk Reyman był żonaty z Lidią Dudek, z którą wziął ślub w 1936 roku. Jego rodzina miała trudne doświadczenia podczas II wojny światowej. Dwaj bracia Henryka byli więzieni w KL Auschwitz. Jego młodsza siostra Zofia ukrywała Żydów w czasie wojny i została za to uhonorowana tytułem Sprawiedliwej wśród Narodów Świata.
Reyman był odznaczony wieloma orderami i odznaczeniami, w tym Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Niepodległości czy Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi. Jego postać jest upamiętniona w Polsce poprzez nazwanie jego imieniem ulic i stadionów, w tym stadionu Wisły Kraków. W Krakowie działa również Akademia Piłkarska im. Henryka Reymana, założona przez znane postacie polskiego futbolu.
Henryk Reyman w reprezentacji:
Henryk Reyman, mimo swej niezaprzeczalnej klasy sportowej, był również znanym postaciom na polu społecznym. Angażował się w lokalne inicjatywy, służąc jako wzór dla młodzieży, która upatrywała w nim bohatera, nie tylko na boisku, ale także w życiu codziennym. Jego postawa, skromność i determinacja były symbolem prawdziwej, sportowej rywalizacji oraz ducha fair play, który promował zarówno wśród kolegów z drużyny, jak i młodszych adeptów piłki nożnej.
Znany był również z niezwykłej charyzmy, której używał, aby promować sport wśród młodzieży. Organizował liczne spotkania i warsztaty, podczas których dzielił się swoją pasją do piłki nożnej oraz przekazywał młodszym pokoleniom cenne rady i wskazówki. Jego wkład w rozwój sportu w Krakowie był nieoceniony, a liczne pokolenia piłkarzy wychowały się na jego radach i doświadczeniu.
W późniejszych latach życia, choć odsunął się od aktywnej kariery sportowej, pozostał blisko świata futbolu. Swoją wiedzę przekazywał kolejnym trenerom i działaczom, zachęcając do inwestowania w rozwój młodych talentów i budowy nowoczesnych obiektów sportowych. Dzięki niemu wiele krakowskich klubów otrzymało wsparcie, a jego legenda żyje w sercach kibiców do dziś.
