Na przełomie lat 40. i 50. równać się mogły z nim tylko takie tuzy jak Zarra, Mundo czy Di Stefano. Był fantastycznym napastnikiem, który dwukrotnie sięgał po Pichichi. Mimo tego, jego kariera bardziej przypominała bieg z przeszkodami, niż rundę honorową wielkiego mistrza. Poznajcie Pahiño.