W katalońskich mediach przedstawiany jako „nowy Varane”, chociaż on sam woli Thiago Silvę. W Tuluzie grający jako środkowy obrońca, jednak jego idolem jest Andrea Pirlo, wzorem zaś Thiago Motta. Teraz gracz wielkiej Barcelony, kiedyś judoka, któremu karierę mógł brutalnie zakończyć poważny wypadek.
Gdy w 2013 roku Thiago przeszedł – na wyraźne życzenie Pepa Guardioli – z Barcelony do Bayernu Monachium, w zasadzie z miejsca zaczął zachwycać na niemieckich boiskach. Do stolicy Bawarii przeniósł się przede wszystkim po to, by regularnie grać. Czy dla Hiszpana był to krok naprzód?
Gdy został przedstawiony jako nowy zawodnik Borussii Dortmund, nie wszyscy kibice wiedzieli, czego się po nim spodziewać. Dobra – większość po prostu nie wiedziała, kto to jest, choć niektórzy mieli o nim mgliste pojęcie po mundialu. Już jednak podczas pierwszych występów w czarno-żółtych barwach zdążył przedstawić się w iście bondowskim stylu. Nazywa się Hakimi. Achraf Hakimi.
Olympique Lyon przebudował zeszłego lata wszystkie formacje. Każdą opuściły ważne postaci, każdą wzmocniło kilka nowych twarzy. Wszystkie ściągane według podobnego klucza: transfery niedrogie, ciekawe, nieco ryzykowne. Cuda się nie zdarzają – chociaż jeden musiał okazać się niewypałem. Trafiło na Pape Cheikha Diopa, który jeszcze do niedawna był nadzieją Celty Vigo.
Mówi się, że prawdziwego mężczyznę poznaje się po tym jak kończy, a nie jak zaczyna. Takim jest już João Cancelo, który po niemrawym początku w Interze i problemach ze zdrowiem w pełni wpasował się do realiów włoskiej Serie A.
Teatr Marzeń zapewnił Wissamowi Ben Yedderowi wdzięczność Vincenzo Montelli i fanów Sevilli, miejsce w klubowych annałach oraz otworzył drzwi do kadry Les Tricolores. I oby wykorzystał tę szansę równie skutecznie jak okazje w Lidze Mistrzów.
Skończył się sezon, skończyła się pewna epoka. Alexandre Lacazette i jego wielki transfer do Arenalu stał się faktem, zaś przed władzami Lyonu pojawił się problem: jak zastąpić gwiazdę? Odpowiedzi udzielił Mariano Díaz.
Kochamy Zdenka Zemana, bo uosabia on piłkę, jakiej już nie ma i nie będzie – romantyczne, bardziej ludzkie oblicze futbolu. Nie to spod znaku milionowych reklam i wymuskanego Ronaldo, tylko tytoniowego dymu na ławce Foggi z przełomu lat 80. i 90.
“Włoski Anelka”, “lepsza wersja Vieriego”, a nawet “nowy Ibrahimović” – czyli Simone Zaza w pełnej krasie.
Chociaż Rudi García ma obywatelstwo francuskie, i w tym kraju urodził się, wychowywał oraz stawiał pierwsze kroki w futbolu, to posiada bardzo poważne związki z Hiszpanią. Jego dziadkowie opuścili Andaluzję w trakcie wojny domowej i osiedlili się w Ardenach, nieopodal Belgii i Luksemburgu.
¡Olé! bez granic · Aktualności
Argentyńczyk jest na dobrej drodze, by trafić do galerii graczy, którym kobiety pomogły zniszczyć karierę.
Katalończyków, którzy w ostatnich latach trafili do Serie A, można podzielić na dwie grupy: spełniających oczekiwania graczy ofensywnych i rozczarowujących obrońców.
Gol Latino: Buenos nie tak bardzo Aires17 lutego 2019
Jesé „Jey M” Rodríguez wraca do ojczyzny. Odbuduje się po trudnych przejściach?15 lutego 2019
„Wciąż mam blizny, ale to już przeszłość” – kim jest Jean-Clair Todibo, nowy zawodnik Barcelony?14 lutego 2019
Segunda w Ole #37: Powrót na tron po latach13 lutego 2019
#FdeJ106 – Kryzys w Andaluzji i narzekanie Setiena, gangster z Levante oraz derby dla Realu12 lutego 2019
Olé Directo #252: Derby na VARiackich papierach – Real lepszy od Atlético!11 lutego 2019
Dlaczego warto obejrzeć mecz Atlético – Real Madryt?9 lutego 2019
Wraca Ekstraklasa skolonizowana przez Hiszpanów8 lutego 2019
Derbi madrileño: Morata znów ustrzeli Królewskich?8 lutego 2019
Thiago Alcântara – hiszpański dyrygent stolicy Bawarii6 lutego 2019
