Kolejka numer dziewięć za nami, a w niej: Barca wraca na tron, Real kolejny raz traci punkty przez nieskuteczność i głupie błędy w obronie, a w Valencii nadal działa prawo: raz się remisuje, raz się remisuje.
Nadeszła wiosna. Athletic i Real Sociedad budzą się z zimowego snu, rozkwitają Betis i Levante, a Eibar gaśnie w oczach. Trwa taniec na ostrzu noża ostatnich z ostatnich i przepychanki o bilety do Europy. Wiosna. Nawet derby Madrytu smakowały lepiej niż w listopadzie.
Deszcz, śnieg, minusowe temperatury nie sprzyjały w ten weekend uznanym markom w LaLiga.
Derby Sewilli stanęły na wysokości zadania i zadowoliły podniebienia najbardziej wymagających futbolowych smakoszy. Diego Costa z kibicami Atlético przywitał się golem i czerwoną kartką. Witaj w domu, Diego!
Niespodzianka! Primera Divisón trafiła nagle w ręce psychopatycznego maniaka, czerpiącego satysfakcję z podkładania bomb oraz wywracania do góry nogami i burzenia ligowego porządku rzeczy. Trzy czołowe drużyny zgubiły punkty, Villarreal zaliczył kompromitującą porażkę, a Las Palmas i Alavés od dawna szurające brzuchem po dnie wywalczyły komplet oczek…
Leganés w tym sezonie opiera swą grę na defensywie, a jej podporą zdecydowanie jest Pichu Cuéllar. 33-letni golkiper notuje najlepszy okres w swej karierze, której postanowiliśmy się przyjrzeć.
Niedzielne spotkanie w samo południe odstawało od tradycyjnych standardów meczów rozgrywanych o tej porze. Tego szarego, deszczowego dnia w Donostii, zamiast sennego klepania piłką i niemrawych podrygów, mieliśmy pokaz futbolowych fajerwerków. Osiem goli to chyba wystarczająca zachęta.
Real Madryt pod przywództwem Zizou nie pozostawił złudzeń komu należy się tytuł. Mistrz został wyłoniony i ukoronowany, pożegnaliśmy Vicente Calderón oraz trzy zespoły, które wymienione zostaną na – miejmy nadzieję – nowe, lepsze modele.
Madryckie kolosy utkwiły w klinczu. Jednakże szanse Barcelony na nadrobienie strat do lidera odebrał stały koszmar – Málaga – z pomocą samych piłkarzy Balugrany.
Dicen que nunca se rinde – “Mówią, że się nigdy się nie poddają” głosi jeden z napisów na trybunie Ramón Sánchez Pizjuán. To cytat z klubowego “Hymnu Stulecia” trafnie określający postawę Sevilli w bieżącym sezonie, o czym zresztą mogliśmy się przekonać we wczorajszym hicie.
Villarreal na El Madrigal… pardon, na Estadio de la Cerámica nie zatonął w pojedynku z Barcą i jest jedyną drużyną, która do tej pory oparła się zarówno Realowi Madryt, Atlético, Barcelonie, jak i Sevilli. Naturalnie, w hicie La Liga nie mogło się obyć bez kontrowersji ze strony sędziego…
Tres clubes, un sueño. Słowo klucz sueño: sen, marzenie. Chyba dlatego trzej pretendenci do mistrzostwa próbowali uśpić swoich kibiców. Jeśli nawet im się to nie powiodło to przez większą część ich spotkań fani przeżywali koszmar frustracji.
Sewilla. Dwie opowieści, jedna pasja6 marca 2022
EuroBetis nie daje się klątwie matadora. Korespondencja Olé z Sewilli25 lutego 2022
Hiszpański sędzia pod ostrzałem. Słuszna krytyka czy wygodna narracja?15 stycznia 2022
Modern football po baskijsku. Przepis na sukces według Realu Sociedad21 listopada 2021
Czas nowych gwiazd. Czy Vinícius stanie się twarzą El Clásico?24 października 2021
Mistrz, który nie chce być faworytem. Co jest nie tak z Atlético?28 września 2021
Tygrys łagodzi obyczaje. Falcao i Rayo, czyli małżeństwo z rozsądku21 września 2021
Coraz mniej piłki w piłce. Dlaczego LaLiga traci na atrakcyjności?28 sierpnia 2021
Un Momento #104: Real pierwszym liderem, wybryk Aspasa i kontuzje napastników Levante17 sierpnia 2021
Atlético znów przed Realem i Barceloną? Typujemy La Liga 2021/2211 sierpnia 2021
